Карыстальніца Threads задала пытанне пра цэны на запіс на візу. У каментары прыйшоў чалавек, які прадставіўся кіраўніком візавага агенцтва, і патлумачыў, піша Devby.
Карыстальніца Threads папрасіла астатніх удзельнікаў сацсеткі растлумачыць ёй, «адкуль такія цэны»: год таму яна плаціла 200 рублёў з чалавека, каб яе бацькоў запісалі на польскую візу. А «сёння танней за 600 рублёў няма» ніводнай прапановы, абураецца дзяўчына.
Каментары самыя розныя: ад «А чаго самі не запішацеся?» да «Усе ўстановы Мінска на выходных занятыя… — а ў беларусаў усё грошай няма» і «не разумею, навошта ўсе туды пруцца».
Сама дзяўчына дадае ў каментарах, што магчымасці сядзець 24/7 на сайце VFS, абнаўляючы старонку, у яе няма.
— Раней хаця б даты давалі раз на тыдзень, было як мінімум чатыры спробы на месяц. Цяпер — адна. Плюс да ўсяго боты паспяваюць хутчэй забраць гэтыя даты, чым звычайны чалавек, уводзячы ўсё ўручную.
Ёсць і каментары па сутнасці. У іх скардзяцца, што італьянская яшчэ даражэйшая — «за 1000−1200 рублёў праз агенцтва» — і дзеляцца досведам:
— За 700 рублёў запісваў чалавека на польскую. Пры гэтым ён сам мусіў усталяваць праграму, праз якую ён будзе запісвацца. Калі выкідаюць даты, праграма звініць. Ён заходзіць [у яе] і праходзіць верыфікацыю тварам. То-бок проста аддаць грошы і атрымаць запіс ужо не выйдзе. За 1800 рублёў бываюць слоты без верыфікацыі, але рэдка. Такіх я не купляў.
Самы цікавы каментар — ад чалавека, які прадставіўся кіраўніком візавага агенцтва (у яго профілі ёсць спасылка на телеграм-кантакт агенцтва «ИзиВиза»). Вось яго тлумачэнне:
- для кругласутачнага маніторынгу слотаў патрэбныя немалыя рэсурсы — вэб-сервер, сотні проксі, а таксама альбо свая нейрасетка, альбо платны сэрвіс па праходжанні капчаў;
- большасць агенцтваў не мае сваіх ботаў, а карыстаецца паслугамі ІТ-контрагентаў, адсюль нацэнка ў сярэднім 40−50%, бо бізнес не можа працаваць з маржой 0%, арандуючы офіс і плацячы зарплату пяці-дзесяці супрацоўнікам;
- візавыя цэнтры пастаянна ўскладняюць працэдуру запісу, што дадае дзеянняў і чалавека-гадзін да гэтага працэсу, гэта павялічвае выдаткі, таму расце і цана;
- у Беларусі традыцыйна неймаверны попыт на шэнгенскія візы, так склалася гістарычна. У працэнтных суадносінах гэта не параўнаецца нават са 140-мільённай Расіяй. Але прапускная здольнасць ВЦ і агенцтваў не такая высокая, адпаведна, каб задаволіць попыт, бясконца растуць цэны на паслугі, пакуль людзі яшчэ гатовыя іх купляць;
- на жаль, не заўсёды запіс у кароткія тэрміны аказваецца магчымым, гэта не залежыць ад агенцтва. Большасць з іх у такіх выпадках вяртае сродкі, што перашкаджае планаванню бюджэту такога бізнесу. І толькі магчымасць ставіць высокую маржынальнасць трымае прадпрымальнікаў у гэтай сферы, а заробак сярэдняга спецыяліста не перавышае 2500 рублёў за добры месяц. У агенцтваў няма залатых гор.
Каментатар агаворваецца, што канкрэтна яго агенцтва больш «з польскімі візамі не працуе». І дадае, што «гэта вельмі складаны і нестабільны бізнес, які складана весці».
Чытайце таксама на devby.io:
Разработчик из Беларуси получил оффер от польской Google, но стал безработным. Не дали визу
Айтишник стал «угрозой безопасности» в Литве. Из-за работы на БелАЭС по распределению
Беларусские айтишники стали чаще уезжать из Литвы в другие страны